ظاهرا اکثر تیمهای که در تیم ملی زیر 22 سال کشور نمایندگانی دارند تا به امروز حاضر نشده اند که بازیکنان خود را برای شرکت در اردو و تمرینات این تیم در اختیار کادرفنی قرار دهند. و یا اگر موافقتی هم کرده باشند با شرط و شروطی بوده است
علی منصوریان از این ناهماهنگی ها و عدم تعامل مدیران و سرمربیان تیمهای لیگ برتری با تیم ملی امید ناراحت و دلخور می باشد.
در این مطلب قصد اینکه دنبال آن باشیم که کدام طرف ماجرا بیشتر حق داشته و یا راه حل مناسب دیگری برای حل این معضل همیشگی تیمهای ملی فوتبال وجود دارد یا نه را نداریم.
حرف اصلی ما این است که چطور فدراسیون فوتبال و حامیان سرمربی تیم ملی به بهانه حمایت از تیم ملی ومنافع آن تا همین چند روز قبل حق را به کروش بابت عدم همراهی بازیکنان ملی پوش تیمهای حال حاضر در لیگ قهرمانان آسیا می دادند و راجب این موضوع انواع و اقسام مطالب را می نوشتند!؟اما حالا که نوبت یک مربی ایرانی رسیده
این روزها زبانشان در کامشان قفل شده و از مربی وطنی تیم ملی امید هیچگونه حمایتی انجام نمی دهند!
چطور استقلالی ها باید از ملی پوشان خود در لیگ قهرمانان آسیا محروم باشند،اما تیم ملی امید برای در اختیار گرفتن بازیکنان جوانش باید به فلان مدیر،مربی و یا سرپرست تیم التماس بکنند.
چطور علی دایی به شرطی قبول کرده که محسن مسلمان و پیام صادقیان در اردوی تیم ملی امید حاضر بشوند که 48 ساعت قبل از بازی هفته آینده خود مقابل نفت تهران در تمرینات تیم حضور داشته باشند!؟
به راستی حضور بازیکنان در لیگ قهرمانان آسیا ارزشش از دیدارهای لیگ برتر خودمان کمتر است؟آیا استقلالی ها را باید بخاطر منافع ملی قربانی کرد اما تیمهای چون ذوب آهن،پرسپولیس و یا نفت تهران به راحتی می توانند تصمیاتی که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در این خصوص گرفته اند را نادیده بگیرند!
نکته:آن امیر قلعه نوییست که با توجه به توانایی های که دارد مجوز حضور بازیکنان ملی پوشش را در اردوی تیم ملی تا به حال داده و احتمالا با تعاملی که با کروش خواهد داشت به عدم استفاده از آنها رضایت خواهد داد!
فرق امیر قلعه نویی با امثال علی دایی ها و باشگاه استقلال با پرسپولیس در چنین روزهای مشخص میشود!
نظرات شما عزیزان:
|
وقتی تعامل باشگاهها با تیم ملی فقط برای استقلال صدق میکند
نويسنده: 
